Op maandag 19 december om 10 uur buigt de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State zich over het bestemmingsplan Distriport. De zitting is openbaar. Een advocaat zal namens het Collectief Distriport, bestaande uit onder andere 34 omwonenden van het terrein en de Stichting Berkhout is Boos!, de rechters ervan proberen te overtuigen dat het bedrijventerrein onnodig en onwenselijk is.

Nog vier andere groepen bezwaarmakers zullen datzelfde proberen.
Deze zitting is een belangrijke mijlpaal in de jarenlange discussie over Distriport. Onderwerpen waar de rechters zich over zullen buigen zijn: kan de gemeente nut en noodzaak van het bedrijventerrein aantonen? Wordt zorgvuldig omgegaan met de ecologische verbindingszone die over het terrein loopt? Hoe zit het met overlast door geluid en geur? Is de afwikkeling van het verkeer goed geregeld? Zitten de plannen voor de Westfrisiaweg en Distriport in elkaars vaarwater? En nog heel veel andere vragen.

Wij vinden dat nut en noodzaak niet afdoende zijn aangetoond en diverse deskundigen zijn dat met ons eens. Zelfs de rapporten die de gemeente zelf ten grondslag legt aan het bestemmingsplan, tonen aan dat er niet voldoende marktvraag is om het bedrijventerrein vol te krijgen.

Verder is de manier waarop de besluitvorming plaatsvond naar onze mening beneden peil. Met als dieptepunt de geheime side letter die door de projectontwikkelaars en gedeputeerde Hooijmaijers namens de provincie getekend werd, met daarin uiterst gunstige garantieafspraken voor de ontwikkelaars. Deze side letter gaf veel commotie in de landelijke pers en de provinciale politiek. Het was de aanleiding voor de operatie 'Schoon schip' waarin onderzocht wordt of het vaker is voorgekomen dat informatie geheim gehouden werd en niet bij het provinciebestuur belandde.

Maar ook bij de wijze waarop in de gemeentelijke politiek met Distriport werd omgegaan, zijn veel vraagtekens te stellen. Rapporten bleven jarenlang in een geheime la liggen. De raad schoof de discussie over nut en noodzaak tijdenlang voor zich uit en meende vervolgens dat zij 'nu niet anders meer kon'. De wethouder tekende al in juni 2007 een verklaring waarin de gemeente zich verplichtte tot medewerking aan de ontwikkeling en realisatie van Distriport, vèr voordat de raad in 2010 besluiten over Distriport nam. Vreemd is verder dat de projectontwikkelaars vanaf juni 2007 tot op heden geen vierkante meter van de gronden van Distriport in eigendom hebben. De meeste gronden zijn verkocht aan de provincie en die wil de gronden niet meer terugverkopen aan de ontwikkelaars omdat deze hun afspraken niet nakomen. De bodemprocedure over deze kwestie is lopend. De chaos is compleet. Of moet de gemeente straks in opdracht van de projectontwikkelaars de gronden van de provincie onteigenen?

Ook nog niet afgerond is het onderzoek naar de door ons ingediende klacht over de onterecht toegekende staatssteun. Dit onderzoek is lopende bij de commissie Staatssteun in Brussel.